Projekt zakłada uproszczenie definicji mobbingu, wskazując w szczególności, że:   

• mobbingiem nie jest pojedynczy incydent,
• mobbing musi mieć charakter nawracający, powtarzalny lub stały,
• sprawcą może być przełożony, współpracownik, podwładny, jedna osoba lub grupa,
• działania mogą być fizyczne, werbalne lub niewerbalne,
• nie ma znaczenia intencja sprawcy ani konkretny skutek,
• mobbing obejmuje także nakazywanie lub zachęcanie do takich zachowań.

Projekt wprowadza również nowe zasady rekompensaty, stanowiące zmianę względem pierwotnej propozycji:

• minimalne zadośćuczynienie za mobbing – sześciokrotność minimalnego wynagrodzenia (od 2026 r. 28 836 zł), zamiast wcześniej proponowanej dwunastokrotności, również gdy świadczenie wypłaca bezpośrednio mobber,
• minimalne zadośćuczynienie za powtarzające się naruszenia zasady równego traktowania – trzykrotność płacy minimalnej (od 2026 r. 14 418 zł).

Pracodawca będzie miał obowiązek określić zasady, procedury i częstotliwość działań dotyczących przeciwdziałania naruszaniu dóbr osobistych, dyskryminacji, naruszeniom zasady równego traktowania oraz mobbingowi. Informacje te mają zostać ujęte w układzie zbiorowym pracy, w regulaminie pracy lub (jeśli u pracodawcy nie ma regulaminu) w obwieszczeniu.

W postępowaniu dotyczącym roszczeń z tytułu mobbingu sąd będzie zobowiązany każdorazowo ocenić, czy nie doszło do innego naruszenia dóbr osobistych pracownika.

Co ważne, nowe przepisy zakładają również zwolnienie z odpowiedzialności cywilnoprawnej pracodawcy, jeżeli mobbing nie pochodził od przełożonego pracownika i zostały wdrożone odpowiednie i skuteczne działania prewencyjne. 

Zaakceptowany projekt zostanie skierowany do prac w Sejmie.